Ouders zijn, net als ieder ander, een ‘package deal'

“The secret of change is to focus all of your energy, not on fighting the old, but on building the new.” – Socrates

Deze uitspraak van Socrates zette mij jaren geleden aan het denken. Lange tijd vond ik het mega lastig dat er zoveel spanning was als mijn ouders samen kwamen voor een belangrijk moment, zoals op mijn verjaardag, diploma-uitreiking of dansvoorstelling. Ze waren er allebei, dat wel, soms beiden aan de andere kant van de ruimte, maar ik voelde de spanning onderling altijd. Ik was helemaal niet bezig met ‘mijn moment’ of met mezelf.

Diepste verlangens

Ergens diep van binnen baalde ik dat het niet meer was zoals vroeger, en verlangde ik naar een moment waarop het ‘eindelijk weer normaal’ zou zijn. Daardoor vergat ik te genieten van het nu. Van dat moment, bij mijn diploma-uitreiking, of tijdens een etentje op mijn verjaardag. Mijn aandacht en energie was ergens anders.

Socrates stelt dat je jouw energie mag besteden aan het bouwen van ‘het nieuwe’, in plaats van (tevergeefs) blijven vechten tegen het verleden. Ik begreep die uitspraak pas écht toen ik begon te beseffen dat de scheiding van mijn ouders bij ‘mijn lot’ hoort.

Je lot omvat alle omstandigheden die je hebben gemaakt tot de persoon die je vandaag de dag bent. Al je voorspoed, tegenspoed, je kwaliteiten, talenten maar ook je valkuilen, de pech in je leven, waar je wieg heeft gestaan en wie je ouders zijn. De scheiding van je ouders hoort daarbij. Hóé ze gescheiden zijn hoort daarbij. En hoe ze daarna met elkaar omgaan ook.

Jouw realiteit

De realiteit is altijd het meest helend. Mijn realiteit was dat mijn ouders niet heel comfortabel door één deur gingen. Ik heb dat op een gegeven moment kunnen ‘aannemen’ voor wat het was, door te stoppen met hopen, redden of ertegen te vechten. Ik wilde een soort rust vinden.

Samen met mijn zusje bedacht ik regelmatig een plannetje hoe we het best met de situatie van onze ouders op dat moment om konden gaan. Ik begon te zien dat mijn ouders er wél waren, en ook al was het met spanning, ze waren daar voor mij. Ik begon ook te zien dat er nog te veel pijn zat om een gezellig ontspannen gesprek te voeren onderling. En dat dat niet van mij is, maar van hen.

Wat is van jou?

Onze ouders zijn, net als ieder ander, een ‘package deal’. Hierin zit al het mooie, al het minder mooie en alles waar je naar verlangt maar wat ze je niet kunnen geven. Bijvoorbeeld dat ze jou, los van elkaar, steunen en aanmoedigen, én dat ze ruzie maken met elkaar, én dat ze er daardoor niet samen voor jou kunnen zijn, terwijl je dat wel zo graag had gewild. Die package deal is de realiteit. Verlangen naar meer is vaak de hoop van een kind.

Als volwassen kind van je ouders mag je jouw weg gaan vinden in het aannemen van de package deal van je ouders. Uiteraard mag je altijd grenzen stellen richting je ouders. Maar laat bij hen wat van hen is en kijk aan wat van jou is.

Wil je hier een stap in zetten? Kijk dan eens of het je lukt om innerlijk het volgende tegen je ouders te zeggen: “Lieve papa en mama, dankjewel voor het vele goede dat jullie me hebben gegeven. Dat koester ik. En wat ik tekort kom, daar ga ik zelf mijn weg in vinden. Ik laat mijn aanspraak op meer los.” Als je deze zinnen daadwerkelijk kunt doorvoelen, geeft het rust. De vrijgekomen energie kun je vervolgens gebruiken voor iets goeds. Denk je eens in wat voor moois je dan tot stand kunt brengen…

Demi Keppel is werkzaam bij Stichting Villa Pinedo als trainer en coach en werkt als familieopsteller en systemisch coach bij ‘De fontein’, de praktijk van Els van Steijn. Haar ouders gingen scheiden toen ze net 9 jaar was. Vanuit deze verschillende vakgebieden schrijft zij een maandelijkse column voor jongvolwassenen bij Villa Pinedo.