"Allebei meegenomen naar mijn diploma-uitreiking"

Op dit moment gaan we weer richting het einde van het schooljaar, wat voor veel mensen betekent dat de eindexamens zijn begonnen. Zelf heb ik vorig jaar eindexamen gedaan en ben ik geslaagd voor het VWO. Iets wat volgt op de eindexamens, is natuurlijk de diploma-uitreiking. Ik keek ontzettend uit naar mijn diploma-uitreiking. Ik was zo trots dat ik eindelijk dat papiertje in handen kon nemen! Voor mij was het ook echt een moment waarop ik het liefst al mijn dierbaren om me heen zou willen hebben. Dat betekent dus ook papa én mama. Hoewel mijn ouders wel altijd allebei naar belangrijke momenten van mij en mijn broers kwamen, zaten ze nooit naast elkaar en gingen ze al helemaal niet gezellig samen een praatje maken.

Mijn feestje

Waar ik echter mee zat toen de diploma-uitreiking eraan kwam, was dat ik vanwege corona maar twee mensen mee mocht nemen. Dit vond ik echt een lastige keuze. Ik wilde het liefst allebei mijn ouders erbij hebben, maar ik was heel erg bang dat zij het vervelend zouden vinden om naast elkaar te moeten zitten en om maar met z’n tweeën te zijn. Ik maakte me dus heel erg druk om hoe zij zich zouden voelen, terwijl het eigenlijk gewoon mijn feestje zou moeten zijn. Ik heb het hier met wat vriendinnen over gehad en die zeiden allemaal dat ik gewoon allebei mijn ouders mee moest nemen. Wat mij uiteindelijk dat laatste zetje heeft gegeven, is toch wel de realisatie dat ik niet verantwoordelijk ben voor hoe mijn ouders zich voelen. Zij hebben er voor gekozen om te scheiden, dus dan moeten ze er maar mee dealen dat ze af en toe samen door één deur moeten.

Trots!

Tegen al mijn verwachtingen in ging het eigenlijk best wel heel goed tijdens de diploma-uitreiking. Toen we buiten op het plein stonden te wachten hebben mijn ouders zelfs een normaal gesprek met elkaar gevoerd. Eenmaal binnen ben ik tussen ze in gaan zitten en hebben ze allebei trots naar de diploma-uitreiking gekeken. Het hoogtepunt voor mij was toch wel de foto die is gemaakt met allebei mijn ouders erop. Het was voor mij de eerste foto in 14 jaar waar ik samen met mijn beide ouders op sta. Deze foto is voor mij nu ontzettend veel waard en ik ben super dankbaar dat mijn ouders eindelijk weer zonder gedoe in één ruimte kunnen zijn. Ik ben niet verantwoordelijk voor de gevoelens van mijn ouders. Ik ben heel erg blij dat ik uiteindelijk dat realisatie momentje kreeg dat ik niet verantwoordelijk ben voor de gevoelens van mijn ouders en dat ik ze dus allebei heb meegenomen naar mijn diploma-uitreiking.

Het samen zien van mijn ouders maakte de dag nog veel specialer dan hij al was. Ik had eindelijk het gevoel dat het een keer helemaal om mij draaide, zonder dat ik constant op mijn hoede moest zijn of iedereen zich wel goed voelde. Ik wil daarom ook heel graag aan alle andere kinderen en jongeren die dit lezen meegeven dat het oké is om voor jezelf te kiezen en daarbij niet altijd maar rekening te houden met je ouders. Je ouders hebben ervoor gekozen om te scheiden, dus dan zullen ze zich soms moeten aanpassen aan zulke situaties, om jou blij te maken. Dat is namelijk het belangrijkste, dat jij je gelukkig voelt! Liefs Lotte Pssst… Heb jij de Open Brief ‘Aan alle gescheiden ouders met een eindexamenkandidaat’ al gelezen?