Op vakantie met mijn bonusgezin

Het is vakantie! Vaak wordt hier al dagen, weken of maanden naar uitgekeken, maar zelf zag ik altijd tegen de vakantie op. Mijn ouders zijn gescheiden toen ik 4 jaar oud was en ik heb dus geen zomervakantie gekend met mijn ouders bij elkaar. De zomervakantie stond bij mij altijd in het teken van het missen van een van de ouders. Normaal zag ik altijd mijn moeder doordeweeks en mijn vader in het weekend. Maar in de zomervakantie wisselden mijn zusje en ik na drie weken van ouder. Hierdoor konden we met mijn moeder drie weken kamperen. Na een paar jaar werd dit een vakantie met mijn bonusgezin. Met z’n zessen, een caravan en tentjes trokken wij Europa in.

We hadden een fijne caravan, waar mijn ouders in sliepen, met een voortent ervoor voor de spullen. Ik sliep altijd met mijn bonusbroer in een kleiner tentje, en mijn zusje en bonuszusje samen. We gingen naar grote campings, met veel activiteiten, andere kinderen en zwembaden. In de avonden waren we bij de pingpongtafels te vinden of in de minidisco. We maakten veel vrienden, werden “verliefd” op jongens, voerden hele choreografieën uit in het zwembad en kochten stiekem chips of snoep, wat we op aten uit het zicht van onze ouders. We hadden veel lol samen, afgezien van de incidentele ruzies. We voelden echt als een groot gezin.

Maar de vakantie was een combinatie van veel verschillende gevoelens. Ik hield van school en leren en dat was altijd iets wat ik miste in de vakantie. Ik miste de structuur en het nieuwe kunnen ontdekken. Ik mocht gelukkig altijd veel boeken meenemen. En ik hield van zwemmen. Dit maakte voor mij veel goed. Daarnaast miste ik op zo’n moment ook mijn vader, hij was dan vaak alleen thuis en veel aan het werk, terwijl wij veel plezier hadden met ons ‘nieuwe’ gezin. Gelukkig stuurden we vaak berichtjes en fotootjes over en weer, en konden we veel bellen.

Ook namen we iets kleins mee van papa, zodat hij toch dichtbij voelde. Al was het zeker in het begin soms even wennen, want gedurende het schooljaar zag ik mijn bonusbroer en -zusje maar 1 of 2 dagen in de week. En nu opeens elke dag. Dit maakte ons gezin ook wel heel druk. Ik vond het soms ingewikkeld dat we weinig tijd hadden met mijn eigen kerngezin, met alleen mijn moeder en mijn zusje. Dan deden we toch altijd andere dingen, en hing er een rustigere en andere sfeer. Achteraf had ik het misschien wel heel fijn gevonden om vaker dingen te doen met zijn drieën en had ik hier zeker om kunnen vragen!

Toch bleef het altijd wel duidelijk dat wij uit twee gezinnen kwamen. Vaak als wij op vakantie gingen, werden mijn bonusbroer en -zusje na twee weken door ons weggebracht naar hun moeder, ergens in Frankrijk. Zo bleven we nog een weekje achter met zijn vieren. Deze weken waren dan raar, ik miste ze dan. Ook veranderden we vaak van camping en moesten we weer nieuwe vrienden maken.

Als ik nu terugdenk aan deze vakanties, dan blijven vooral de toffe herinneringen plakken. Ik denk aan de avonden dat wij als bende van 4 over de camping struinden en alles konden doen wat we wilden. De middagen in een zwembad, waarbij we bleven spelen met elkaar. En de uitjes waarop we tegen elkaar konden klagen over hoe saai het was wat onze ouders nu weer wilden doen. Ik ben dankbaar voor de tijd die we met zijn allen hebben kunnen besteden, hoe erg het soms ook wennen of aanpassen was. We hadden fijne vakanties, veel avonturen, heel veel lol en konden echt even ontspannen en rebellen.