Hi R! ik zou erover praten met iemand die je vertrouwt, zoals je meester of je oma. of je moeder zelf natuurlijk. wat je ook kan doen als je er helemaal klaar mee bent: alles wat je voelt of lastig vindt van je af schrijven. dat hielp mij altijd! succes!

Mirthe

Lieve R, wat een heftig verhaal, en wat dapper dat je dit durft te vertellen. Ik ben op mijn 14e ook voor het eerst weggelopen van huis. Ik vond dat heel heftig, dus ik snap volledig dat je je zo voelt. Toen ik dit meemaakte vond ik het fijn om het met iemand te bespreken die ik vertrouwde, zoals een van mijn ouders, of mijn juf of meester. Zo kon ik rustig nadenken en advies vragen, zonder dat ik veel stress had. Wanneer je er weer klaar voor bent, bespreek dan met mama (en/of papa) hoe je je voelt, zodat je niet meer hoeft weg te lopen. Hoe zou je dat vinden? Deze tijden kunnen heel stressvol en verdrietig zijn, maar alles komt echt goed!! Neem dat maar van mij aan :)

Als je meer vragen wil stellen mag dat altijd, en je mag ook altijd een Buddy aanvragen, als je daar behoefte aan hebt. Veel succes en dikke knuffel, Fien

Hi R, wat dapper dat je je verhaal hier deelt!

Wat vervelend voor jou dat je al 2 jaar helemaal klaar bent met de situatie en daardoor bent weggelopen.

Ik ben ook ooit weggelopen van huis omdat ik klaar was met de situatie. Mijn moeder was zo vaak boos op mij en we hadden veel ruzie. Hierdoor ben ik tijdens een ruzie naar mijn vader gegaan. Wat maakte dat jij er klaar mee bent? En waar ben je naar toe gegaan?

Voor mij hielp het om met iemand er over te praten en mijn moeder even niet te zien. Daardoor was ik niet meer zo boos en konden mijn moeder en ik er op een later moment over praten. Misschien werkt dit ook voor jou? Is er iemand ik jouw omgeving die je vertrouwd en met wie je dit kunt delen? Denk aan een tante, oom, vriend, vriendin, juf. Bij Villa Pinedo is er ook iemand, een buddy waarbij je je hart kunt luchten.

Ik hoop dat je wat aan mijn tips hebt. Veel sterkte!

Liefs, Elena