Hey Merel, Wat een vervelende situatie voor jou <3 Voor mij herkenbaar, dat je vader dubbelzinnige opmerkingen maakt waarin je moeder wordt afgekeurd. Dat doet mijn vader ook na de scheiding. Ik probeer hem duidelijk te maken dat dat voor mij niet fijn is om te horen, omdat het wel over mijn moeder gaat. Dit moet ik vaak herhalen want hij blijft het wel doen, maar het helpt mij wel om uit te spreken hoe ik me daarbij voel. Heb je het je vader al eens gezegd dat je het naar vindt om te horen?

Groetjes, Farah

Hey Merel, 

Wat een vragen kunnen er toch in ons hoofd komen hè, na een scheiding. Er gebeurt zo veel en als kind is het moeilijk goed te begrijpen hoe alles nu precies zit.  

Jij vertelt dat jouw ouders allebei niet zo veel loslaten over de situatie. Je moeder praat bewust niet negatief over je vader, je vader maakt wel af en toe dubbelzinnige opmerkingen of grapjes. Hij kan dingen zeggen die voor jou naar zijn om te horen en door wat hij zegt ben je gaan twijfelen over of je moeder wel oprecht is. 

Mijn ouders zeiden allebei slechte dingen over elkaar. Ik vond dat ook vaak naar om te horen en heb ook gevraagd of ze daarmee wilden stoppen. Heb jij al eens aan jouw vader verteld dat jij het naar vindt om te horen en gevraagd of hij wil stoppen?   Doordat mijn ouders zo veel vervelende dingen over elkaar zeiden begon ik me af te vragen of die dingen klopten. Soms zeiden ze precies het tegenovergestelde. Papa zei bijvoorbeeld dat mama hem nog geld moest geven en mama zei dat papa haar nog geld moest geven. Er kan er maar één van de twee gelijk hebben, dus vroeg ik me af of er dan iemand tegen mij loog. Ik heb uiteindelijk in gedachten genomen dat mijn ouders eerlijk zijn naar mij toe, maar dat zij allebei een andere beleving van de werkelijkheid hebben. Ze zijn waren er denk ik echt allebei van overtuigd dat ze nog geld tegoed hadden van de ander en zullen het op heel veel vlakken nooit eens worden met elkaar. Wat allemaal waar is en wat niet waar is, daar denk ik niet meer over na. Ik heb er rust in gevonden door te accepteren dat ze het nu eenmaal niet eens zijn met elkaar. Als ze iets negatief over de ander zeggen, houd ik ook altijd in gedachten dat dit de beleving is van alleen die ene ouder. Mijn beeld van de andere ouder wordt gevormd door mijn eigen ervaringen met die ouder. Voor mij heeft dit geholpen om twijfels over oprechtheid los te laten. Hoe klinkt dit voor jou?   Verder vertel je over de scheidingen en verbroken contacten in jullie familie en dat je je afvraagt of dit een patroon is en wat jij en jouw zusje ermee moeten. Wat een lastige kwestie zeg! Het gaat ook over iets groots, een familieding van meerdere generaties, een soort 'levensvraag' die belangrijk is voor jou. Moedig dat je hierover nadenkt. 

Ik heb geen kant en klaar antwoord op deze vraag en heb deze vraag zelf ook wel eens in mijn hoofd. Mijn opa en oma aan mijn vaders kant zijn namelijk ook gescheiden. Daarnaast heeft mijn vader met allebei zijn ouders, zijn broer én zijn zus periodes gehad (of nog steeds) waarin hij geen contact had. Ook mijn moeder heeft al jarenlang geen contact meer met haar broer. Ik vraag me wel eens af of ik in mijn leven ook zal gaan scheiden of geen contact meer zal hebben met familie. Vraag jij je dit ook wel eens af? Het geeft mij soms een beetje een onzeker gevoel over de toekomst en welke mensen om mij heen voor altijd zullen blijven. Hoe voelt het voor jou dat dit soort dingen in je familie zo veel voorkomen? 

Een gedachte die mij een beetje geruststelt is dat ik altijd om hulp kan vragen. Ik heb therapie en mijn therapeut denkt altijd met mij mee en is er voor mij. Hulp vragen kan natuurlijk ook bij iemand uit je eigen omgeving die jou en je familie goed kent, zoals een goede buurvrouw of goede vrienden. 

Lieve Merel, ik hoop dat je hier wat aan hebt. Je bent altijd welkom om berichtjes achter te laten op het forum en als je graag wat langer met eenzelfde buddy wil kletsen dan kan dat ook bij ons! 

Heel veel succes, 

Liefs Bente 

Hey Merel, wat naar om te horen dat je vader zulke vervelende dingen over je moeder zegt en dat je daardoor gaat twijfelen aan je moeder. Ik herken dit goed. Mijn vader heeft zijn eigen waarheid en het is voor mij iedere keer weer hard werken om niet te gaan twijfelen door alles wat hij over mij en andere mensen zegt. Weet dat jouw eigen ervaring met je moeder de enige is die telt. Als jij je goed voelt bij je moeder, dan is dat niet zomaar. Je vader heeft misschien een andere relatie met je moeder dan jij. Ze zijn niet voor niks in scheiding. Hij is daardoor waarschijnlijk niet altijd objectief en je hoort het verhaal alleen maar vanuit zijn kant. Dat betekent niet dat jij dat ook hoeft te geloven. En daarnaast hoef je zeker het contact met je moeder niet te verbreken, omdat dat een patroon is in je familie. Het gaat erom wat jij zélf wil! Ik herken ook hoe jouw moeder erin staat. Mijn moeder wilde mij ook nooit belasten en liet daardoor niks los. Ik vond dat niet fijn en wilde liever vrijuit met haar praten. Misschien helpt het om haar kant van het verhaal te horen of dingen bij haar te kunnen checken. Kun jij misschien bij je moeder aangeven dat het niet voor je werkt, dat je juist niet door kan met je leven op deze manier, en dat je er liever over wil praten? Misschien doet je moeder het uit goede bedoelingen en staat ze ervoor open, net zoals die van mij. Voel je vrij om te reageren op mijn berichtje als je daar behoefte aan hebt. Ik hoop dat je je niet teveel laat beïnvloeden door je ouders en je eigen keuzes blijft maken, samen met je zusje. Liefs, Renske