Hoi lieve Zafi,

Wat goed dat je ons forum gevonden hebt en je gevoel met ons deelt! Je schrijft dat je ouders al 12 jaar zijn gescheiden. Dat is al een lange tijd zeg! Je was dan nog niet eens 1 jaar oud. Mijn ouders zijn gescheiden toen ik 3 jaar was, dus eigenlijk ook al bijna mijn hele leven, tenminste zo lang als ik mij kan herinneren.

Je hebt het gevoel dat je geen kant meer op kan, dat er van alles wordt gezegd en je het nooit meer goed doet. Wat naar dat je je zo voelt! Kun je uitleggen wat maakt dat je je zo voelt?

Als ik het een beetje goed inschat, dan snap ik wel wat je probeert te zeggen. Eigenlijk zit je vast. Misschien bedoel je wel dat je vastzit tussen allebei je ouders en je daardoor het gevoel hebt dat je het nooit meer goed doet. Ik heb die ervaring ook gehad. Als ik bij mijn moeder was, dan deed ik zo mijn best om haar een goed gevoel te geven, door bijvoorbeeld niet te veel over mijn vader te praten en de leuke tijd die ik daar vaak had. Als ik bij mijn vader was, dan ontweek ik vragen die hij stelde over mijn moeder en probeerde ik daar mijn beste beentje voor te zetten zodat hij zich goed zou voelen. Maar eigenlijk hoefde er dan maar iets te gebeuren en dan was het allemaal niet meer goed. En dan kon ik het gevoel hebben dat dat door mij kwam. Omdat ik toch iets had gezegd over de tijd bij papa, of toch het verkeerde antwoord had gegeven op de vraag van papa over mama. Maar inmiddels heb ik geleerd dat ik niet verantwoordelijk ben voor het geluk van mijn ouders! Zij zijn namelijk MIJN ouders en ik ben het kind. Ik heb beetje bij beetje geleerd om dat ook tegen mijn ouders te zeggen. Heb jij aan je ouders verteld hoe je je voelt?

Dat kan behoorlijk lastig zijn. Zeker omdat je al het gevoel hebt dat je het nooit goed doet. Toch kan het enorm opluchten om met je ouders (of met iemand anders) te vertellen wat je voelt en waarom je dat gevoel krijgt. Wie weet kunnen jullie dan samen nadenken over een oplossing.

Als tip wil ik je nog meegeven om onze open brief te lezen aan alle gescheiden ouders van Nederland (https://www.villapinedo.nl/open-brief-aan-alle-gescheiden-ouders/). Misschien herken je daar dingen uit die jou kunnen helpen om je gevoel onder woorden te brengen.

Weet ook dat je het niet alleen hoeft te doen! Andere kinderen van gescheiden ouders staan voor je klaar om met je te kletsen over alles wat je voelt. Als je dat graag zou willen, kun je een buddy aanvragen via deze link: https://www.villapinedo.nl/ik-wil-een-buddy/

Lieve Zafi, laat je nog even weten of je wat aan mijn bericht hebt gehad? Ik denk aan je!

Liefs, Joanne

Hoi Zafi, Wat fijn dat je het forum hebt gevonden om je gevoel op te uiten. Ik denk dat er veel andere kinderen zijn die dit gevoel herkennen.

Mijn ouders zijn ook al een hele lange tijd uit elkaar en ik herken heel erg het gevoel dat je tussen je ouders inzit. Bijvoorbeeld als ik met één van mijn ouders ben en diegene vervelende dingen zegt over de andere ouder. Ik weet dan ook nooit zo goed wat ik moet zeggen of doen, want het is natuurlijk niet leuk als iemand gemene dingen zegt over iemand van wie je houdt. Ik heb ook weleens gehad dat mijn vader boos werd toen ik het voor mijn moeder op probeerde te nemen. Toen had ik ook het gevoel dat ik het nooit goed kon doen, want alles wat ik zou zeggen zou niet goed zijn. Uiteindelijk vond ik deze situatie zo vervelend, dat ik tegen mijn vader niet meer vervelend wil praten over mijn moeder en ook tegen hem heb gezegd dat ik niet wil dat hij het daarover heeft. Misschien zou het een idee zijn om dit ook met je ouders te bespreken, want het is natuurlijk niet fijn om met dat gevoel rond te lopen. Uiteindelijk ligt het ook niet aan jou, maar ligt het meer aan hoe je ouders met elkaar omgaan denk ik. Ik hoop dat je iets aan mijn verhaal hebt gehad. Als je nog verder wilt praten kun je altijd een buddy aanvragen bij Villa Pinedo met wie je online kunt chatten. https://www.villapinedo.nl/ik-wil-een-buddy/.

Heel veel succes!

Liefs,

Tara