Hey Lieke,

Ten eerste wat rot voor je en wat goed dat je hier komt voor hulp! Ik begrijp hoe erg het is en ik weet het gevoel dat je je (stief) vader wilt zien. Ikzelf woonde bij mijn moeder en zag mijn vader (bijna nooit) ik heb hier heel lang mee gezeten maar uiteindelijk heb ik mijn gevoelens gedeeld met mijn moeder en ookal vond zij het moeilijk, ze snapte het en vond het goed dat ik bij mijn vader ging wonen.

Is het misschien een idee om met dit naar je moeder te gaan? En tegen haar te zeggen ookal zijn jullie niet meer samen, ik wil hem nog wel zien en leuke dingen samen doen. En daar hoeft je moeder niet bij te zijn. Vertel haar hoe belangrijk hij voor je is en hoe je hem nu eigenlijk als je echte vader ziet! Hoe denk je hierover?

Sterkte en succes! Je kan het!

Hoi Lieke,

Dapper van je dat je een bericht op ons forum schrijft.

Ik las je verhaal en wil graag reageren. Toen ik 10 was heeft mijn vader een hartinfarct gehad. Hij heeft het overleefd. Sinds die tijd heeft mijn vader nu twee keer weer in het ziekenhuis gelegen voor dezelfde hartproblemen. Elke keer ben ik bang om hem echt te verliezen.

Het spijt mij heel erg dat jij jouw vader bent verloren. De angst alleen al om hem te verliezen doet mij veel pijn, ik kan me niet voorstellen hoe het is om papa echt te moeten missen. Denk je nog vaak aan hem?

Mijn ouders hebben beiden vaker relaties gehad. Met de ene persoon had ik meer een band dan met de ander. Een aantal jaar geleden ben ik dus ook mijn stiefmoeder 'kwijtgeraakt': het ging uit tussen haar en mijn vader. Ik heb haar heel lang in mijn leven gehad als bonusmama. Ik zie haar heel soms, maar de band zal niet meer zo zijn als het was. Ik ben haar als bonusmama echt verloren.

Onze verhalen zijn zeker niet hetzelfde, maar ik voel me er soms ook heel rot over. Graag vertel ik je wat ik dan doe, misschien heb je er iets aan?

• Ik vind het heel fijn om aan iemand te vertellen hoe ik mij voel, en waar ik mee zit. Soms is dit een vriendin, heel soms mijn moeder, en af en toe mijn vader. Ze kunnen de pijn soms niet wegnemen maar als zij mij steunen door me te knuffelen kan het al heel fijn voelen. Heb jij ook iemand waar je het mee wil delen? Het kan bijvoorbeeld ook iemand op school of in de familie zijn.
• Soms als ik me heel rot over iemand voel, en geen zin heb om er met iemand anders over te praten, schrijf ik een brief aan die persoon. Ik vind schrijven en tekenen leuk dus dan kan ik mijn gevoel kwijt zonder dat die persoon het hoeft te lezen.
• Heb je wel eens in je kussen geschreeuwd als je heel veel pijn of frustratie hebt? Ik doe dat graag als ik even heeeel boos of verdrietig ben. Alles in het kussen kwijt, zalig! Niemand hoort het en ik kan de emotie kwijt.
• Knuffel je wel eens met dieren? Ik heb twee konijnen en als ik me rot voel zijn zij er altijd voor me.

Wat is iets dat jij graag doet, wat je zou kunnen helpen? Misschien is het wandelen, afleiding zoeken in een hobby of zoiets...

Is er iemand met wie je graag spreekt over dit soort dingen? Zo niet, dan is het misschien een idee om een buddy van Villa Pinedo te krijgen. Deze buddy is er voor jou en luistert altijd via onze app. Als je meer wilt weten, lees even deze site: https://www.villapinedo.nl/ik-wil-een-buddy/

Hoe dan ook, heel stoer dat je dit durft te vragen bij ons. Fijn dat je ons hebt gevonden.

Ik wens je veel liefs toe, Anne