Wat heb jij al een moeilijke dingen meegemaakt, je verhaal raakt me! Maar ik ben blij dat je een manier zoekt om ermee om te gaan en je hier bij Villa Pinedo terecht bent gekomen. Ik vind het rot om te lezen dat jij je niet gehoord voelt, dat is zeker geen fijn gevoel! Ik ga je proberen te helpen aan de hand van mijn eigen ervaring,

Ik heb zelf dan geen ervaringen met een rechter of een gezinsvoogd, maar ik herken wel het gevoel dat je ouders niet naar je luisteren. Ik werd als kind ook maar overal heen gesleept en vooral in de vakantie, terwijl ik dat helemaal niet wilde. En net als jij wilde ik op een gegeven moment niet meer naar mijn vader. In het begin gaf ik nog wel aan wat ik wel en niet wilde, maar toen ik merkte dat er niet naar geluisterd werd, hield ik op om te vertellen wat ik wilde. Daar heb ik spijt van. Ik denk zelf dat het beter was geweest als ik wel was blijven vertellen wat ik wel en niet wilde. Doordat ik stopte met vertellen wat ik wilde en maar gewoon deed wat zij wilden, merkte ik later dat ik niet zo goed meer wist wat ik zelf wilde en wat ik wel en niet leuk vond. Ik deed dus maar altijd wat een ander wilde. Het duurde voor mij best lang voordat ik daar overheen was en weer keuzes voor mezelf durfde te maken. Dat dit bij mij gebeurde, wil niet zeggen dat dit ook met jou gaat gebeuren, maar ik wilde het je wel vertellen. 

Ik vind het in ieder geval ontzettend knap dat je tot nu toe wel steeds aan bent blijven geven wat je wil! Ik hoop dat je dat kan blijven doen!

Iets wat ik later merkte dat hielp bij het vertellen wat ik wilde, is om ook aan te geven waarom je iets wel of niet wil. Mensen zijn eerder bereid om meer begrip te hebben als ze weten waarom je iets wil. Maar misschien dat je dat al doet. 

Het liefst zou ik je een tip geven die er altijd voor zorgt dat je ouders naar je luisteren, maar die bestaat helaas niet. Dus als mensen toch niet luisteren, kun je misschien nog proberen om te kijken of je een manier kunt bedenken dat jullie allebei een beetje krijgen wat jullie willen. Je zou bijvoorbeeld voor de vakantie kunnen voorstellen dat je korter met je vader op vakantie wil. Of dat je een mobieltje meekrijgt en je je moeder altijd kan bellen. Of dat jullie in ieder geval iedere dag iets doen dat jij ook leuk vindt. Als dat ten minste dingen zijn waar jij je iets meer oke door voelt. 

Als laatste wil ik je meegeven dat we hier bij Villa Pinedo graag naar je luisteren en dat je een buddy aan kan vragen via deze link: 

https://www.villapinedo.nl/ik-wil-een-buddy/

Een buddy is er speciaal voor jou en is misschien een manier om toch je verhaal kwijt te kunnen, als in je omgeving even niemand naar je luistert.

Als je niet voor langere tijd met een buddy wil chatten ben je natuurlijk ook altijd hier weer welkom op het forum. Zowel als je vragen hebt als wanneer je gewoon even je verhaal kwijt wil. 

Hopelijk een fijne vakantie! 

Heel veel sterkte en liefs,  Quinty 

Hoi Cynthia, wat heftig om te horen allemaal dit lijkt me erg vervelend voor je. Ik vind het erg knap dat je zo goed kan verwoorden wat er aan de hand is en vind het dapper dat jij je vraag hier stelt. Ik heb niet hetzelfde mee gemaakt, maar ben vroeger toen ik 12 jaar oud was wel naar de rechter toe geweest omdat ik mijn vader minder wilde zien. Zelf had ik ook het gevoel dat de rechter mij helemaal niet serieus nam en niet naar mij luisterde. Zelf moest ik toen ook lang wachten een antwoord van de rechter. Ik heb daar vroeger veel om gehuild. Wat mij hielp was steeds mijn gevoel blijven herhalen dit zorgde er niet altijd voor dat mijn papa wel naar me luisterde, maar dit zorgde er wel voor dat ik het vervelende gevoel een beetje kwijt was.

Wat ik altijd deed als ik in de zomervakantie naar mijn vader toe moest is wat parfum van mijn mama op mijn knuffel sprayen, zodat mama altijd dicht bij mij was.

Ik denk aan je en wil je veel sterkte wensen. Liefs, Isabelle