Hoi Pim,

Wat fijn dat je het forum van Villa Pinedo hebt gevonden en je vraag hebt gesteld! Ik kan mij goed voorstellen dat het vervelend is om steeds met al je spullen te wisselen. Toen mijn ouders gescheiden waren ging ik ook vaak heen en weer. Ik had hierdoor ook veel spullen mee elke keer. Het heeft mij geholpen om veel dubbele spullen te hebben. Ik had dus bij mijn vader en moeder allebei douchespullen en een paar setjes kleren, dit scheelde al veel in wat ik mee heen en weer moest nemen. Ik wisselde vaak op eens schooldag. Ik heb toen met mijn ouders afgesproken dat als ik erg veel spullen had, zij deze achteraan kwamen brengen. Hierdoor hoefde ik niet met al mijn tassen op de fiets. Lastig dat je zusje niet heen en weer gaat, dan kan je ook niet samen heen en weer. Misschien kan je het hier eens met je ouders over hebben en aangeven dat je dit oneerlijk vindt? Jij hebt namelijk ook een stem en mag bij je ouders aangeven wat jij fijn vindt.

ik hoop dat je hier iets aan hebt. Als je hier verder met iemand over wil praten, kan je jezelf ook altijd aanmelden voor ene buddy. Hier kan je ook bij terecht met je vragen en misschien heeft diegene ook nog wel tips voor je.

Succes, groetjes Meike

Ha Pim,

Wat goed dat je hier schrijft waar je nu tegenaan loopt! Heel begrijpelijk dat het wonen in twee huizen en telkens op en neer gaan vervelend voor je is. Al die spullen telkens op en neer, of niet de juiste spullen bij je hebben ... heel herkenbaar en onhandig. Ik snap wel dat je (zeker als je steeds wat ouder wordt) meer de behoefte hebt om op één plek te wonen. Dat had ik zelf ook toen ik wat ouder werd. Vanaf mijn 14e ben ik er ook mee gestopt om weekenden naar mijn vader te gaan. Ik vond het fijn om op één plek te zijn, waar ik ook mijn eigen leven en vrienden en vriendinnen had.

Heb je het er al eens met je ouders over gehad dat je dit graag zou willen? Dat lijkt me een goede eerste stap. Het helpt daarbij om goed duidelijk te maken waarom het voor jou zo fijn zou zijn om op één plek te wonen: wat levert het je op? Wat vind je zo lastig aan de situatie nu? En: hoe zou jij graag contact willen houden met allebei je ouders als je bij één van hen woont? Hoe zie jij het contact voor je? Wil je nog wel ooit gaan logeren of kom je soms in het weekend langs? Welke dingen zou je dan graag doen? Door stil te staan bij die vragen kun je wat concreter maken hoe je het voor je ziet en wat voor jou fijn zou zijn. Je ouders krijgen dan een beter beeld van wat jou gelukkig zou maken.

Hopelijk helpt dit je! Veel sterkte! Anne