Dat is een vervelende situatie, en lastig, maar ik snap hoe je je voelt. dit is jouw leven, en zulke beslissingen hebben het meeste impact op jou. Het belangrijkste hier is niet wat je moeder wilt, wat je vader wilt, wat het beste voor hen is of voor hun geluk zorgt, het gaat om jou. Toen ik 12 was, zijn mijn ouders ook in een rechtszaak verzeild geraakt. Ik weet niet hoeveel er nog jouw de situatie met de rechtszaak gedaan kan worden, sinds ik niet veel van hoger beroep af weet, maar als het mogelijk is raad ik je aan te doen wat ik heb gedaan. Ik was in die tijd ook heel zeker over wat ik wilde, en ik wist dat ik het niet aan mijn ouders over moest laten, ik wilde invloed hebben op mijn leven. Ik heb toen een brief geschreven aan de rechter waarin ik mijn mening uitlegde en wat ik wilde, en vroeg of ik met hem mocht praten. Hij heeft mij toen uitgenodigd voor een gesprek (mag als je 12 of ouder bent) en ik heb hem overtuigd dat ik wist wat ik wilde, dat ik serieus was. Hij heeft toen het beste gedaan wat hij ooit had kunnen doen: hij heeft een bijzonder curator voor mij aangesteld. Ik weet niet of jij weet wat een bijzonder curator is dus ik zal het uitleggen. Als je jonger dan 18 bent mag je de rechtszaal niet in, en kan je dus geen invloed hebben op de zaak. Maar, in speciale gevallend kan de rechter een bijzonder curator aanstellen, dit is een soort van kinderadvocaat. Je hebt dan regelmatig afspraken met deze persoon waar je bespreekt wat er allemaal aan de hand is en jij vertelt wat jouw mening is, wat jij wilt. Deze bijzonder curator vertegenwoordigt jou dan in de rechtszaal, spreekt voor jou en zorgt dat jouw belang niet vergeten wordt. Doordat ik een bijzonder curator had, en met de rechter had gepraat, is de uitspraak in mijn voordeel gevallen. Ik hoop dat zoiets ook voor jou kan gebeuren. Ik wist niet van het bestaan van een bijzonder curator af, ik heb geluk gehad met mijn rechter, maar jij zou zelf om één kunnen vragen. Ik wens je heel veel sterkte en succes toe wij staan allemaal achter je

(p.s. Praten lost inderdaad niet alles op, maar het kan de last soms wel iets lichter maken. Het klinkt alsof je moeder ook achter je staat, wees niet bang om om steun te vragen.)