Hey Lieke, goed dat je deze lastige situatie deelt! Dit lijkt me een erg vervelend probleem. Ik herken het ook, toen ik ruzie had gehad met mijn vader kwam ik een stuk minder vaak bij hem thuis. Er zat mij een hoop dwars, en ik wilde dat hij naar mij luisterde. Ik ben toen een gesprek aan gegaan met hem, en van tevoren zei ik dat hij alleen moest zitten en luisteren. Dit heeft me erg geholpen. Misschien dat je dat ook eens zou willen proberen? Als je het een beetje spannend vindt om alleen te doen, kan je bijvoorbeeld iemand van school of een begeleider vragen die je helpt bij het gesprek.

Daarnaast lijkt het me ook een hele lastige situatie, dat je niemand wilt kwetsen maar ook niet over je eigen grens wilt gaan. Dat snap ik helemaal, en erg moeilijk om daar een balans tussen te vinden! Zou je het fijn vinden om hier eens met je moeder (of een andere begeleider) over te praten? Die zal je vast willen helpen, ook met het maken van je “plan”!

Ik hoop dat ik je een beetje heb kunnen helpen!

Lieve Lieke,

Mooi dat je hier je zorgen durft te delen! Natuurlijk is voor ieder kind van gescheiden ouders de situatie anders, maar ik hoop dat ik je advies kan geven dat je helpt!

Je vertelt dat je het lastig vindt om te wisselen tussen bij je vader en je moeder zijn, en dat je onrust ervaart. Dat kan ik me heel goed voorstellen. Mijn ouders gingen scheiden toen ik 2 jaar oud was, en ik woonde altijd bij mijn moeder, en ging om het weekend naar mijn vader. Die was namelijk naar een andere stad verhuisd, wat 45 minuten rijden was. Ook ik vond het vaak wennen, die wissel van de ene naar de andere ouder. Dus het lijkt me voor jou nog onrustiger! Vooral als je ook nog andere dingen zoals sport, hobby's en vrienden hebt om tijd aan te besteden.

Het lijkt me wel heel fijn voor je dat je ouders jouw mening willen horen en dat je mee mag beslissen over wanneer je bij wie bent. Dat is namelijk niet altijd het geval. Dan nog kan ik me voorstellen dat je het lastig vindt om te kiezen tussen je ouders. Dat vond ik vroeger, en nu nog steeds, ook heel lastig.

Als ik in jouw schoenen stond, zou ik goed nadenken over wat jou de meeste rust geeft. Je kunt beter minder naar je vader gaan, als je je daardoor prettiger voelt, dan dat je hoofd steeds vol zit door onrust. Het is heel goed dat je zegt dat je niet over je eigen grens wilt gaan!! Blijf dat vooral in je hoofd houden. Misschien kun je voorstellen dat je één vaste doordeweekse avond bij je vader gaat eten, en om het weekend een heel weeked naar hem toegaat? Dat zijn minder wissels, maar misschien bij elkaar opgeteld ongeveer evenveel dagen in de maand.

Wat je ook kiest, luister naar je eigen gevoel. Als jij je ergens niet prettig door voelt, en het daardoor minder leuk hebt bij je vader/moeder, dan is dat voor diegene ook niet leuk. Dus kies vooral wat voor JOU het beste is!!

Heel veel sterkte ermee, en weet dat er een Buddy voor je klaar staat als je vaker met iemand wilt praten over de scheiding! Je kunt een Buddy aanvragen via: https://www.villapinedo.nl/informatie-over-buddy/

Liefs, Fabiënne