Hoi Merel wat lastig voor je! Ik denk wat ik zou doen is vertellen hoe je je voelt. Ik denk dat dat wel zou helpen. Van je vader tegen je moeder en van je moeder tegen je vader. En Mijn tip voor jou is: kom voor jezelf op en werkt het niet zorg dat er iemand achter je staat. Groetjes Saar

Lieve Merel, Wat goed dat je je vraag hier op het forum stelt!! Mijn ouders zijn ook gescheiden, dus ik snap heel goed dat het lastig is om zo tussen je ouders te zitten. Is het misschien een idee om aan je ouders te vragen of ze voor dit soort geldzaken wel contact met elkaar kunnen opnemen? Dat hoeft natuurlijk niet meteen bellen of afspreken te zijn, maar misschien zouden ze per mail dit soort dingen kunnen bespreken. Je zou dan kunnen uitleggen dat het voor jou heel lastig is om als een soort boodschapper tussen hun in te staan. Dat hoort natuurlijk helemaal niet jouw taak te zijn! Zelf had ik ook wel eens dat mijn ouders aan mij vroegen iets door te geven aan de ander, en ook al waren dat kleine dingetjes heb ik uiteindelijk toch gevraagd of ze zaken die de andere ouder moest weten toch liever direct met elkaar konden bespreken. Hierna hebben ze hier meer opgelet, dus bij mij heeft het geholpen om te vragen!

Ik hoop dat ze dit willen doen voor jou! En weet dat je niet alleen bent! Liefs, Kenza

Hoi Merel,

Fijn dat je het forum hebt gevonden om je vraag te stellen!

Ik herken mijzelf ook wel een beetje in dit verhaal. Soms zegt mijn moeder: "Ik vind dat je vader dat moet betalen" of andersom. Dan zegt mijn vader: "Ga maar geld bij je moeder halen". Ik ben dan altijd snel geneigd om iets zelf te betalen, omdat ik geen zin heb in gedoe. Dat is eigenlijk best stom omdat mijn ouders duidelijke afspraken hebben gemaakt wie wat betaalt. Het voelt heel vervelend om als boodschapper te spelen.

Het is heel erg lief van je moeder dat ze de huur, gas, water en licht betaald, maar het geld dat je vader naar haar overmaakt is wel bedoelt voor jou! Ik snap dat ze geniet van het extra geld, maar het is eigenlijk voor jouw scholing bedoelt.

Ik snap dat je vader die alimentatie liever niet meer overmaakt, nu jij klaar bent met school. Verder snap ik ook wel dat hij bang is dat jij kostgeld moet betalen dat hij daar niet verantwoordelijk voor wil zijn.

Waarom durf je het niet met je moeder te bespreken? Is er misschien een andere manier om het haar kenbaar te maken? Bijvoorbeeld door een brief te schrijven naar haar waarin je uitlegt wat het met je doet? Hoe je je voelt door deze situatie? Of is er bijvoorbeeld iemand in je omgeving die jou zou kunnen helpen bij een gesprek met je moeder? Bijvoorbeeld een lieve tante of buurvrouw?

Misschien zegt je moeder wel dat ze het begrijpt en maak je je veel zorgen terwijl het achteraf meevalt. Toch begrijp ik jou gevoel ook heel goed hoor! Hoe zou je het vinden om bijvoorbeeld zelf aan je moeder voor te stellen om kostgeld te betalen? En dan samen afspraken maken over een reëel geldbedrag? Misschien wil je vader dat kostgeld dan wel naar jouw rekening overmaken ipv kinderalimentatie naar je moedersrekening over te maken. Jij kan dat geld dan zelf overmaken naar je moeder.

En hoe zou je het vinden om tegen zowel je moeder als tegen je vader te zeggen dat dit iets is waar zij samen uit moeten komen? Zij hebben immers samen gekozen voor jou, dus moeten dit ook samen oplossen.

Tot slot geef je aan dat je nog steeds wel eens last ervaart van de scheiding. Dat is niet raar hoor! Bij mij is het ondertussen 10 jaar geleden en ik heb daar ook af en toe nog steeds wel eens last van. Mocht je het fijn vinden dan kun je altijd kijken om een buddy aan te vragen. Dat is iemand waar je gewoon fijn mee kan kletsen over van alles en nog wat en vooral over de scheiding als je het daarover wil hebben. De buddy herkent heel veel situaties en gevoelens dus het is fijn om tips en advies te krijgen, maar het is vooral fijn dat er iemand van buiten af naar je luistert en dingen herkent. Hier kan je de site vinden: https://www.villapinedo.nl/ik-wil-een-buddy/

Lieve Merel, ik hoop dat je iets hebt aan deze tips! Mocht je nog vragen willen stellen, dan kan je altijd reageren!!

Liefs, V.