Lieve Lena,

Je vertelt dat je ouders 1,5 jaar geleden uit elkaar zijn. Sindsdien ben je verandert en lach je veel minder. Wat vervelend om te horen.

Ik weet nog dat toen mijn ouders uit elkaar gingen, ik ook een stuk minder vrolijk was dan voor de scheiding. Ik snapte niet waarom mijn papa en mama niet meer van elkaar hielden en er veranderde ineens zó veel in mijn leven. Nu ik wat ouder ben, heb ik best goed een weg gevonden in het omgaan met gescheiden ouders. Wat mij het meeste heeft geholpen was praten met iemand over hoe ik me voelde. Praat jij wel eens over hoe je je voelt? Dat kan bijvoorbeeld met een van je ouders zijn, een buurvrouw, juf/meester of oom/tante. Wist je dat wij bij Villa Pinedo ook buddy’s hebben waarmee je kunt chatten over de scheiding van je ouders? Wij hebben zelf ook allemaal gescheiden ouders, dus herkennen vaak wat jij vertelt. Hoe zou je het vinden om met ons te chatten? Hier kun je meer informatie vinden over een Buddy: https://www.villapinedo.nl/ik-wil-een-buddy/.

Ik hoop dat het snel beter gaat met je, weet dat je er niet alleen voor staat, wij zijn er voor je!

Liefs en dikke knuffel, Sofia

Hi lieve Lena, wat dapper dat je een vraag heb achtergelaten op het forum van Villa Pinedo. Hier ben je nooit alleen en wil iedereen je helpen! Je vertelt dat je ouders 1,5 jaar geleden zijn gescheiden en dat de scheiding jou echt heeft veranderd. Ik kan me goed voorstellen dat dat lastig is, maar eigenlijk is het ook helemaal niet raar. Je vertelt dat je veel minder lacht, niemand meer vertrouwt, dat je slechter slaapt, dat moet allemaal heel vervelend zijn.

Zelf herken ik jouw gevoelens best wel goed. Ik was nog maar 4 toen mijn ouders uit elkaar gingen en ik heb niet het gevoel dat de scheiding zelf mij enorm heeft veranderd, maar al die gevoelens die jij nu hebt heb ik een jaar geleden ook heel erg gehad toen mijn moeder een nieuwe vriend kreeg. Ik vind het heel moeilijk om daar mee om te gaan en ik veranderde daardoor ook heel erg. Ik was veel verdrietig en boos, ik sliep juist heel erg veel en ik had ook het idee dat veel van mijn familie me in de steek liet. Ik begrijp dus goed hoe naar jij je moet voelen.

Ondertussen zijn we een jaar verder en kan ik zeggen dat het wat beter met me gaat. Wat mij hierbij heel erg heeft geholpen is om er met iemand over te praten. Ik heb 2 personen in vertrouwen genomen en hun precies vertelt hoe rot ik me voelde. Bij mij uitte deze gevoelens zich vooral op werk, dus ik vond het fijn dat iemand op werk ervan af wist. Misschien dat het voor jou fijn is als iemand op school ervan af weet? Als je dan een keer verdrietig bent of moeite heb met opletten, hoef je niet het hele verhaal weer uit te leggen.

Daarnaast geloof ik erin dat praten over hoe je je voelt sowieso heel erg helpt. Daardoor kom je er misschien ook wat beter achter waarom je je voelt zoals je je voelt. Ben je misschien boos op je ouders? Of vind je het lastig om te wennen aan de nieuwe situatie? Mij heeft het nadenken over deze vragen heel erg geholpen om mijn eigen gevoelens te begrijpen en te accepteren. Want die gevoelens mogen er altijd zijn!

Ik hoop heel erg dat je iets aan mijn tips hebt en dat je je snel weer wat beter voelt! Mocht je nog meer vragen hebben, dan mag je die natuurlijk altijd stellen. Als je het fijn vindt om wat langer met dezelfde persoon over de scheiding te praten, dan kun je je aanmelden voor een buddy: https://www.villapinedo.nl/ik-wil-een-buddy/

Heel veel liefs, Lotte

Hoi Lena, het spijt me dat je hier door heen moet gaan. Probeer je te focussen op de positieve dingen! Je ouders zijn gescheiden,maar het was waarschijnlijk erger geweest als ze samen bleven. Ik snap dat het moeilijk is, maar soms moet je gewoon een plant knippen zodat er andere kunnen groeien. Probeer erachter te komen wat er aan die scheiding zo moeilijk is en probeer positief te blijven. Ik beloof het je dat het goed komt