Lieve Elsie,

Ai, lastige situatie dat er aan zit te komen. Onthoud dat de keuze tussen jouw ouders niet jouw verantwoordelijkheid of keuze is. En zeker niet van je familie, zij mogen er een mening over hebben maar die wel voor hun zelf houden.Hoeveel waarde hecht jij aan hun mening?

Mijn vader's familie is ook tegen "ons" gekeerd, maar heel eerlijk ik mis hun niet. Ik kijk positief terug op de herinneringen maar als zij ons zo in de steek kunnen laten en familie niks voor hun betekent. Dan hoeft het ook niet voor mij.

Mijn tip: Denk er niet te veel overna over de gevolgen en de wat als.... kijk meer naar het "nu". Wat voel ik nu en waar heb ik behoefte aan? Want voor mij voelde het als of de wereld onder mijn voeten vandaan verdween, maar uiteindelijk hoe ongemogelijk het leek......gaat het stukken beter en is er een nieuwe normaal.

Mocht je deze zware periode een buddy willen om je hart te luchten, vraag het aan. Hij/zij zal naar je luisteren. Je hoeft het niet alleen te doen.

Liefs, Kirsten

Hoi lieve Elsie, wat dapper dat je jouw vragen en zorgen deelt op het forum. ❤ Je zegt dat je verdrietig, bang en echt totaal gebroken bent, dat kan ik me voorstellen, want wat heb jij veel op je bordje liggen zeg... :(

Vroeger heb ik in een soortgelijke situatie gezeten, want ook mijn vader ging vreemd, heeft tijdelijk ergens anders gewoond en mijn ouders hebben het nog een tijdje geprobeerd wel te laten werken. Uiteindelijk zijn mijn ouders gaan scheiden en toen voelde ik mij ook gebroken. Want het gezin zou uit elkaar vallen en dat wilde ik helemaal niet.. Ik zal een paar tips met je delen die mij vroeger hielpen, of waarvan ik achteraf denk dat het mij geholpen zou hebben:

• Praten, dat heeft mij echt veel geholpen. In plaats van emoties en gedachten opkroppen deelde ik deze regelmatig met mijn vriendinnen, ouders, docenten of familie. Heb je misschien vrienden of vriendinnen waarvan de ouders ook gescheiden zijn? Zij begrijpen vaak net wat beter wat er allemaal bij een scheiding komt kijken en welk gevoel het je kan geven. :) Wist je dat je bij Villa Pinedo ook kunt aanmelden voor Buddy? Dan kun je via een app kletsen met een vaste Buddy die een soortgelijke ervaring heeft als jij. Meer daarover lees je hier: https://www.villapinedo.nl/informatie-over-buddy/.
• Behoeften uitspreken, dat heb ik achteraf gezien te weinig gedaan, maar kan wel echt helpen. Dit kan op allerlei manieren, zoals zeggen dat je even alleen wilt zijn op je kamer, maar ook als je even apart met een van je ouders wilt praten. Jij bent het kind van je ouders en het is hun verantwoordelijkheid om naar jouw behoeften te luisteren. :)
• Een dagboekje bijhouden! Misschien doe je dit al wel eens? Mij hielp het om mijn gedachten in een boekje te schrijven, zodat ik het ergens op een veilige plek kwijt kon. Vaak voelde ik mij opgeluchter als ik dit gedaan had.

Al met al: weet dat je er niet alleen voor staat Elsie. En het is niet jouw taak om jouw ouders gelukkig te maken, maar jouw eigen geluk mag voorop staan! Als je nog eens een vraag hebt, kun je deze altijd op het forum stellen. Ik hoop dat deze tips je helpen.

Dikke knuffel, Romy

Hoi Elsie,

De situatie die jij beschrijft komt grotendeels over wat ik ook heb meegemaakt. Het is een rot situatie waar jij als kind weinig aan kunt doen en ik snap de emoties heel goed die je erbij krijgt. De situatie wat jouw vader deed, komt volledig overeen met wat die van mij deed. Alleen mijn moeder had mijn vader het huis uitgezet en toen gingen ze scheiden. Mijn vaders kant koos ook voor mijn vader, ook al was hij de boosdoener in deze situatie. Het belangrijkste wat ik vond in die periode, is om te praten met elkaar over de situatie. Praat met je broer of je moeder. Wat vinden zij van dit hele gebeuren. Praat met een beste vriendin of vriend en vertel hun de situatie. Dit heeft bij mij enorm veel geholpen, omdat andere mensen niet in de situatie staan. Zij hebben waarschijnlijk ook tips. In het begin schaamde ik mij vooral, want ik was de jongen met de gescheiden ouders. Maar later kwam ik erachter dat het voor mijzelf beter was als mensen het weten in welke situatie ik zat. Mensen gaan een mening vormen en kunnen de kant van je vader kiezen. Dat gebeurt en hoe moeilijk dat ook is, beter kan jij je energie steken in andere relaties of leuke dingen. Zoek ook afleiding met mensen, zoals shoppen, dagje pretpark, weekendje weg etc dat doet echt wonderen.

Kortom, zoals Romy en Kirsten het ook al zeggen. Je bent niet de enige met dit probleem en praat er vooral over, want dan kom je het verst. Mocht je nog ergens meezitten, reageer dan gerust met een bericht en hopelijk kunnen wij je nog verder helpen met tips.

Succes en je kunt ons altijd bereiken

Groet,

Robbert

hey ik herken het een beetje ik weet hoe veel stres je nu aan je hoofd kan hebben maar het is altijd makkelijk om voor mij te zeggen van denk aan wat anders maar ga dingen doen met vrienden of vriendinnen dat helpt heel goed bij mij