hoi, ik snap dat dit een hele nare situatie is. Misschien helpt het om met een vertrouwenspersoon op school te praten misschien heeft die een oplossing voor de toetsen want ik snap dat het moeilijk is om je hoofd nu op het leren te zetten. verder zou ik in de brief misschien duidelijk maken waarom je geen kant wilt kiezen het zijn allebei je ouders en eigenlijk hoort een kind geen keuze te maken tussen ouders al voelt dat wel zo als ze gescheiden zijn.

Dag Jennifer, ik kan mij voorstellen dat dit niet gemakkelijk voor jou is.

Ik heb zelf ook veel te maken gehad met rechtszaken over de scheiding van mijn ouders. Ik kan me er erg in vinden dat dit heel veel van je vraagt. Ik dacht er ook continue aan en dan komen ook nog alle andere bezigheden erbij. Dat werd voor mij soms ook wel wat teveel.

Ik heb ook een brief moeten schrijven met mijn mening erin. Ik was toen iets jonger dan jij (11). Ik vond dit zelf toen ook erg spannend om te doen. Ik dacht constant aan het feit dat ik misschien een van mijn ouders pijn zou doen met mijn woorden. Toch heb ik geschreven wat ik wilde zeggen. Ik heb daarin ook heel duidelijk gezegd dat ik niet voor een kant kies, omdat dat ook helemaal niet hoeft. Ik heb de brief in stappen geschreven. Elke keer een stukje erbij, zodat het niet teveel werd in één keer. Misschien dat dat voor jou ook fijn is?

Ik heb zelf ook veel gehad om er met mijn mentor ver te praten. Doordat ik aangaf dat ik het lastig vond om te focussen op school en schoolwerk door de rechtszaak, kon zij zich daar erg mee inleven en kreeg ik de kans voor wat extra begeleiding. Als er iemand bij jou op school is waar je eventueel mee zou kunnen praten over wat er gaande is bij jou thuis en hoe jij je daarbij voelt en wat dat met jouw schoolwerk doet, zou dat misschien al voor een opluchting zorgen.

Ik hoop dat je gauw rust krijgt in je hoofd en dat je misschien wel wat aan mijn tips hebt. Veel liefs, Vera