Hey Charlie!

Wat vervelend dat je zoveel chaos en spanning voelt thuis en dat je niet goed weet wat je met je zorgen en emoties kan doen.

Ik herken dat wel. Het contact met mijn vader verloopt niet soepel en mijn moeder heeft soms zoveel op haar bordje dat mijn emoties haar soms te veel zijn. Het heeft mij geholpen om op school met mijn mentor te praten, fijn dat jij nu ook een coach via school hebt!

Daarbij heb ik heel vaak stukjes geschreven. Dat kon over van alles zijn. Dingen van school waar ik onrustig over was of vervelende gebeurtenissen thuis. Maar ook heb ik wel brieven of stukjes geschreven over en naar mijn ouders. Het helpt mij dan heel erg dat die emoties in elk geval een ‘bestemming’ hebben, ik kon er wat mee doen. Heel veel van die stukjes heb ik niet aan mijn ouders laten lezen omdat alleen het schrijven al best wel goed werkte om mijn hoofd een beetje leeg te krijgen. Andere stukjes heb ik wel laten lezen omdat ik het makkelijker vind om op die manier te communiceren. Soms gebruik ik die stukjes ook om met vrienden of andere familieleden te praten over wat mij bezig houdt. Er komen best mooie gesprekken van.

Het maakt niet uit hoe en waar je over schrijft, dat het jouw gedachten zijn is het belangrijkste. En uiteindelijk wordt het dan stapje voor stapje makkelijker om er over te praten. En je kan altijd hier op het forum terecht of bij een buddy in de app om ervaringen of vragen te delen. Laat het vooral weten als je weer ergens tegen aan loopt, meer vragen hebt of tips zou willen. Je kan hier terecht

Groetjes Marleen

Hey Charlie,

Als ik jouw verhaal lees, krijg ik een beetje kippenvel, omdat ik bijna hetzelfde heb ervaren. Allereerst wil ik je een hele dikke digitale knuffel geven. ❤️

Mijn vader is ook vreemd gegaan, mijn moeder was na de scheiding niet zo stabiel, ik had het idee dat ik veel voor haar moest zorgen en ik had het idee dat ik alles alleen moest doen. Als ik je berichtje lees, is het allemaal iets te veel. En ik vind het knap dat je dat doorhebt en het is heel goed dat je daarom naar Villa Pinedo bent gekomen. Dat heb je al super goed gedaan!

Ik heb een paar tips die ik hier ga schrijven. Die hadden mij vroeger (denk ik) geholpen, maar uiteindelijk blijft het belangrijkste dat jij doet wat voor jou goed voelt. :)

• Jij bent niet verantwoordelijk voor hoe je moeder zich voelt. Als ze tegen een burn-out aan zit, lijkt me dat heel lastig om te zien. Toch is je moeder jouw mama en mag jij echt kind blijven. Je hoeft haar niet te ontzorgen. Als ze iets met jou deelt wat je liever niet wilt horen, kun je dat misschien tegen haar zeggen? Waarschijnlijk heeft ze niet door dat ze teveel met jou deelt. Daar zegt mijn moeder nu ook sorry voor! Waarschijnlijk heeft ze ook lieve vrienden of vriendinnen die er voor haar kunnen zijn?
• Het is begrijpelijk dat je je vader wat minder goed vertrouwd. Vaak heeft dit tijd nodig. Ik was op een gegeven moment heel boos op mijn vader dat hij vreemd was gegaan en intussen geloof ik wel dat hij dit nooit nog een keer zou doen.
• Wat heb jij nodig? Die vraag heb ik ooit gehoord en vond ik zo sterk. Als jij die vraag nu aan jezelf stelt, wat is dan het antwoord? En kun je iets met dit antwoord?

Weet dat je altijd hierop kunt reageren, een nieuwe vraag kan stellen of een Buddy bij Villa Pinedo kan aanvragen als je dat nog niet hebt gedaan. En vergeet niet: jij hoeft het niet alleen te doen.

Liefs en een knuffel, Romy