Lieve Nina,

Wat goed dat jij jouw verhaal hier hebt verteld! En wat een vervelende situatie, ik snap jou helemaal. Mijn ouders wonen gelukkig niet ver uit elkaar, maar ik herken jouw gevoel heel erg dat wanneer je net geland bent, je weer naar de andere ouder moet. En al dat gesjouw met spullen, ik vind dat ook altijd heel vervelend.

Wij hadden altijd de omgangsregeling dat we elke week op donderdag bij mijn vader sliepen, en dan de ene week bleven we dan het hele weekend en de andere week alleen de donderdag op vrijdag. Maar na een aantal jaar werd dit super vervelend om wat spullen voor 1 nachtje mee te nemen, en mijn vader werkte soms ook nog dus dan zagen we hem niet eens. Sinds dit jaar doen mijn zusje en ik nu, dat we elke week er 1 keer eten en 1 keer in de twee weken blijven we wel het hele weekend.

Misschien dat dit ook een oplossing voor jou is, dat je een avond erheen gaat en bij de ene ouder gaat eten. En dat je misschien één of twee keer per maand ook een weekend er gaat slapen, omdat jouw ouders dus wat verder uit elkaar wonen. Wel vervelend dat jouw zus dit ook gedaan heeft, maar nu geen contact meer heeft met jullie moeder. Dit maakt het niet makkelijker voor jou om te vertellen. Maar ik denk dat als je heel goed en duidelijk jouw gevoel verteld en omschrijft, dat je op die manier niemand kwetst. Het is natuurlijk niet leuk voor de ene ouder dat je daar minder gaat zijn, maar het gaat er ook om dat jij je goed en gelukkig voelt. Als je dit verteld aan je ouders, denk ik dat zij dit ook wel zullen begrijpen.

Ik hoop dat je wat aan mijn advies hebt en dat het je lukt om het te vertellen. Je mag altijd laten weten onder dit bericht of het gelukt is. Wanneer je meer advies nodig hebt, mag je natuurlijk ook altijd nog een bericht achterlaten.

Ik denk aan je, en wens je veel succes en sterkte! Liefs, Fardau

Hoi Nina!

Wat goed dat je ons gevonden hebt en je vraag stelt! Ik herken mijzelf zo in jouw verhaal en ik snap volkomen hoe jij je voelt. Ik was 12 toen mijn ouders gingen scheiden. Ze bleven beide in hetzelfde dorp wonen (en daar wonen ze nu nog) zodat ik en mijn zusjes zo veel mogelijk ons normale leven konden behouden qua school, sport en vrienden. Maar het was ook een gedoe om elke keer 2x per week je spullen te pakken en op en neer te gaan. Het voelde dan vaak alsof ik ging logeren bij mijn eigen ouders, maar nooit thuis kwam. Want niets voelde meer thuis thuis. Zeker als er nieuwe partners en stiefbroertjes of zusjes erbij komen. Ik heb ook vaak nagedacht om van te kiezen om op een plek te gaan wonen omdat ik gewoon geen rust vond zoals jij dat ook omschrijft. Uiteindelijk heb ik dit niet gedaan, omdat ik de keuze zelf te moeilijk vond. Dat wil niet zeggen dat het slecht is om die keuze wel te maken. Ik denk dat je er zeker heel goed over na moet denken. Er zijn natuurlijk ook tussenstapjes. Je zou bijvoorbeeld kunnen kiezen om doordeweeks bij je moeder te zijn en dan om de week in het weekend naar je vader (er vanuit gaande dat je in het dorp van je moeder je school en vrienden etc hebt?). Uiteraard zijn dit zeker dingen om te bespreken thuis. Mijn tip om een gesprek hierover te beginnen is om te vertellen hoe het jou laat voelen. Ik kan me ook goed inbeelden dat je ouders het niet leuk zouden vinden. Misschien kunnen ze zelf met een oplossing komen waardoor je niet meteen bij één van de twee gaat wonen maar het wel makkelijker word om elke keer te switchen? Zo hadden wij gekozen om altijd na school te switchen dus 's ochtends wakker worden en naar school gaan vanaf papa bijvoorbeeld en dan 's middags uitschool naar mama. Papa zorgde dan dat de spullen in de tussentijd gebracht werden. Hierdoor hadden we 'neutrale grond' tussen de overgang.

Ik leef met je mee want ik herken het zo goed en het is gewoon echt heel lastig! Hopelijk heb je wat aan mijn tips!

Liefs, Maartje

Lieve Nina Wat goed dat je ons forum hebt gevonden. Welkom. Ik kan heel goed begrijpen dat het absoluut geen fijn gevoel is om je nergens meer echt thuis te voelen. Ik herken dat gevoel heel erg. Na de scheiding voelde ik mee ook nergens meer thuis. Ik was een zwerver tussen 2 huizen. Ik had het gevoel dat ik constant bezig was met mijn koffer in en uit pakken. Ik wou heel graag terug een plekje waar al mijn spullen gewoon terug samen waren zonder dat ik over en weer moet omdat ik iets vergeten was. Ik heb dit proberen oplossen door veel spullen dubbel te kopen zodat ik niet elke week een hele valies moet in en uit pakken. Dit hielp voor mij wel al een beetje maar toch was ik nog steeds opzoek naar die veilige plek waar ik volledig mijn ding kon doen. Ik heb uiteindelijk gekozen om bij mijn mama te gaan wonen. Dit was geen makkelijke keuze omdat ik mijn papa niet jou kwetsen. Ik hou van ze allebei maar ik moet soms voor mezelf en mijn eigen geluk kiezen. Ik ben bij mijn mama gaan wonen maar ik zag mijn papa nog regelmatig. We belde om te vragen hoe het ging. Min broers wisselde nog wel elke week. In de week dat mijn broers bij mijn papa waren ging ik vaak op bezoek. Je kan dus zeker beide ouders nog blijven zien. Je ouders willen ook dat jij gelukkig bent. Lieve jij Ik hoop dat je iets hebt gehad aan mijn berichtje.

Liefs Elien