Lieve Niels,

Wat rot dat je dit moet meemaken. Ik herken mijzelf hier heel erg in. Ik woonde in een pleeggezin maar ik ging ook elk weekend naar mijn ouders. Het ene weekend bij mijn moeder en het andere weekend bij mijn vader. Het is niet meer dan logisch dat je boos bent zonder dat je weet wat daar de reden van is. Het kan zijn dat dit onbewust is omdat je telkens moet wennen aan nieuwe regels/omgeving ook al ben je daar regelmatig. Het kost veel energie om als een "pakketje" telkens naar een andere locatie wordt gebracht. Ik had uiteindelijk maar gewoon spullen bij mijn ouders gezet en het een beetje mijn eigen plekje gemaakt. Zodat het voor mij toch voelde als thuis waardoor ik mijzelf rustiger voelde. Misschien kan je dit ook doen? Wat voor mijn boosheid werkte was er met iemand over praten zodat ik toch mijn hart kon luchten. Je kan dit doen bij iemand waar jij je vertrouwd of veilig bij voelt. Heel veel succes ☺️

Hey Nick,

Wat heb je dit mooi verwoord zeg! Ik ervaarde dit vroeger ook zo. Ik wilde graag dat mijn ouders weer bij elkaar kwamen en kon hier soms flink boos over worden. Hier wat tips die je misschien kunnen helpen, voor mij hielpen ze wel:

• Wat mij hielp was in een agenda schrijven wanneer ik bij wie was, dit gaf me veel rust.
• Ik nam altijd naar mijn papa en mama een flink notitieboek mee en was krijtjes. Als ik dan boos was dan kraste ik al mijn boosheid op het vel en schreeuwde ik soms even. Hierdoor voelde ik me daarna een stuk rustiger.
• Wat ook kan helpen is je gevoel en frustraties delen met je papa en mama. Hierdoor kunnen ze je misschien beter begrijpen. En kunnen ze je misschien helpen.

Hopelijk heb je er iets aan!

Groetjes, Isabelle