Beste anoniem, Allereerst is het helemaal niet erg dat je een lang berichtje hebt geschreven, hierdoor kan ik ook duidelijk lezen hoe jij je voelt in de situatie. Dat je ouders zijn gescheiden is heel vervelend, als ik het goed lees is het voor jou ook een heel moeilijke situatie. Ik kan het zelf heel goed met mijn vader vinden, terwijl mijn zusje daar juist iets meer moeite mee heeft, ik weet wel ongeveer hoe jij je voelt in de situatie. Het is een goed teken dat jouw vader aangeeft dat hij wil weten wat hij nu precies verkeerd doet. Hij is zich wel bewust dat het niet helemaal goed zit. Heb je jouw vader al eens verteld hoe jij je voelt? Ik denk dat het heel prettig voor jezelf kan zijn als jij vertelt wat je dwars zit, dat kan heel erg opluchten. Ook weet jouw vader dan waar hij op moet letten. Ik denk dat het ook erg belangrijk is dat jouw mentor weet dat jouw ouders zijn gescheiden. Dit kan bijvoorbeeld door het zelf te vertellen, op een moment aan het einde van de les. Je kunt ook zelf, of door jouw moeder, een mailtje (laten) schrijven aan jouw mentor. Als jouw mentor van de situatie weet, kan hij/zij daar ook rekening mee houden, of af en toe een babbeltje met je maken hoe jij je voelt. Afgelopen week zijn hier ook filmpjes over verschenen op onze website: http://www.youtube.com/watch?v=gexXHo_YrqY http://www.youtube.com/watch?v=98do3PUk4cM Het is vooral belangrijk dat jij in je omgeving laat merken hoe jij je voelt! Als je laat merken hoe jouw gevoelens in de situatie zijn, dan kan dit heel goed helpen, want dan kunnen mensen echt realiseren wat het met je doet! Als je nog meer tips wilt hebben, of nog een berichtje wilt schrijven, kun je altijd op dit berichtje reageren of een nieuw berichtje schrijven. Heel veel succes! Groetjes, Aron

Beste anoniem,

Je hoeft echt geen sorry te zeggen voor de lengte van je bericht. Ik denk dat het juist belangrijk is dat je, je op een manier kan uiten, zeker in tijden als deze - en dit maakt het ook makkelijker voor de lezende, want wij kunnen beter inschatten hoe jij je voelt (of proberen dit te doen).

Wanneer ouders in een ''vechtscheiding'' zitten, kunnen ze een Mediator inschakelen. Een Mediator is een onafhankelijke derde partij die is opgeleid om in overleg me je ouders alle zaken te regelen die bij een scheiding komen kijken, zodat je ouders dus niet direct contact met elkaar hebben (wat voor jou weer fijn is, want dan kunnen ze ook niet rechtstreeks vervelend doen met elkaar). Een Mediator kan voor bijna elk geschil (ruziepunt) een oplossing vinden die voor allebei je ouders aanvaardbaar is. De Mediator houdt ook rekening met de financiën van allebei je ouders en zal rekening houden met de gevoelens van hen beiden. Het is ook nog eens goedkoper in verband met langdurige juridische procedures en er ontstaat ook geen win-verlies situatie omdat je tot een compromis komt. (Ik heb de bovenstaande info van deze site: http://www.echtscheiding-wijzer.nl/mediation.html)

Ik begrijp dat je het moeilijk hebt met de keuze van je vader om (waarschijnlijk) nu al een andere vrouw te gaan zien. Je hebt elk recht om boos te zijn daarover, zeker aangezien hij (zo te horen) niet jouw mening daarover heeft gevraagd. Misschien kun je proberen om met hem te praten om hem duidelijk te maken hoe vervelend je het vind? En misschien kan je dan gelijk een woord met hem afspreken - of een zin of zoiets - dat je kan gebruiken wanneer hij 'irritant' aan het doen is. Mijn broer en mijn vader hebben dat nu. Wanneer mijn vader maar aan één stuk door zit te praten, dan zegt hij gewoon het woord en dan realiseert mijn vader zich wat hij aan het doen was en veranderen ze van het onderwerp. Of misschien moet je gewoon beginnen met naar de film gaan of zoiets, zodat jullie vader-dochter relatie buitenshuis kan worden opgebouwd?

Tijdens het scheiden moet jij volgens mij ook iets ondertekenen (dat moest ik in ieder geval wel), waarin je akkoord gaat enzovoorts. Daar kan je ook aangeven bij wie je wilt gaan wonen, dus als het echt niks wordt met je vader, dan heb je tenminste dat nog.

Ik relateer persoonlijk erg met de gevoelens van ''Ja, waarom zou ik het mijn mentor vertellen? Het is toch eigenlijk helemaal niet zo bijzonder?'' Maar je mentor moet het wel echt weten. Zij/hij speelt het dan door aan je andere docenten, waardoor die niet boos zullen doen als je wat afwezig bent in de klas.

Ik hoop dat dit helpt, Groeten, Liz

hallo anoniem, ik zou je graag een tip willen geven hoe je kan omgaan met je moeders verdriet. toen mijn ouders gingen scheiden was mijn moeder ontzettend verdrietig,boos en vaak gestrest. ik probeerde haar dan te troosten maar uiteindelijk begon ze de hele scheiding uit te leggen of mijn vader uit te schelden. Dit is gewoon heel erg vervelend om aan te horen en al helemaal als het over je eigen vader gaat. mijn tip is om tegen je moeder te zeggen dat je haar best wil troosten, maar dat je niet wil dat ze je vader gaat uitschelden. soms moet je jezelf beschermen. je bent ook nog maar een kind en de dingen die mijn moeder me altijd vertelde gingen mij niks aan (geldzaken enzo). heel veel succes!